Artık “köylü” değilim

Hele şükür, büyükşehirli olduk.

Kanun birkaç güne kadar, Resmi Gazete’de yayınlanır.

Kanun köylü-şehirli ayırımını kaldırıyor, Kahramanmaraş için.

“Hangi köydensin ede?” diye soramayacaksınız artık.

Aynen şehirdekilere sorulduğu gibi olacak.

“Hangi mahalledensin ede?”

**

Artık kimse bana ‘köylü’ diyemeyecek.

Çünkü artık ben “Aslen, Kahramanmaraş’ın Merkez Oniki Şubat İlçesi Büyüksır Mahallesindenim”.

İlk fırsatta gidip, nüfus kâğıdımı değiştireceğim.

Çünkü mevcut nüfus cüzdanımda şu bilgiler var:

Kayıtlı olduğu il: Kahramanmaraş.

İlçe: Merkez

Mahalle-Köy: Büyüksır Köyü

Yenilediğim zaman şöyle olacak:

Kayıtlı olduğu il: Kahramanmaraş.

İlçe: Merkez

Mahalle-Köy: Büyüksır Mahallesi

**

Köyüm mahalle oldu ya bakın neler olacak neler?

Bir kere, belediye hizmetlerinden yararlanacağım.

Merkez Oniki Şubat Belediyesi ya da Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi hizmet getirecek.

Yol yapacak.

Her eve su getirecek.

Kanalizasyon döşeyecek.

Park düzenleyecek.

Ulaşım için dolmuş hattı, otobüs hattı koyacak.

**

Ha beni ilgilendirmiyor; Egemenlik Mahallesinde kanalizasyon olmadığı!

Belediyenin halen İstasyon Mahallesinde insanları foseptik çukurlarına mahkum ettiği beni ilgilendirmiyor.

Gecenin bir saatinde Üngüt’e dolmuş bulunmadığı da umurumda değil.

Hatta hatta…

Neyse…

**

Köylülükten mahalleliğe terfi ettiğimde biraz pahalı olacak.

Bir kere durup dururken su parası ödeyeceğim. Üstelikte ülkenin en pahalı içme sularından birini kullanacağım.

İkincisi atıksu bedeli ödeyeceğim.

Çevre temizlik vergisi ödeyeceğim.

Katı atık bertarafı için bedel ödeyeceğim.

**

Ama ulaşım bedeli ucuzlayacak:

Benim köyümden (pardon mahallemden) şehrin (yani ilçe) merkezi yaklaşık 50-55 kilometre.

Şu anda ulaşım bedeli 4-8 TL arasında değişiyor.

Şu anda Kavlaklı ile Karacasu arası yaklaşık 40 kilometre.

Oradan bir dolmuşa binen kişi, 1.65 TL’ye Karacasu’ya varır.

Kavlaklı’dan Karacasu’daki hastaneye gidecek olan vatandaş iki dolmuş değiştirecek. İki çarpı bir lira altmış beş kuruş, eşittir üç lira otuz kuruş.

Yani 3.30 TL

Bizim köy kaç liraydı, 4-8 TL.

Benim dede ocağım, Dağobası. Oraya giden minibüsler 8 TL alıyor.

Eh artık oradan binen bir vatandaş da 3.30 TL ödeyerek Necip Fazıl Şehir Hastanesine ulaşır.

**

Pardon.

Öyle değil mi yani?

Ucuzlamaz mı yol ücreti?

**

Neyse.

Kahramanmaraşlılar Hakkı Bulut’un ‘Ben Köylüyüm’ şarkısını dillendiremeyecek bir süre sonra.

Artık “tertemiz duygularla” sevenlerin de mahalleliler olabileceği kabul edilecek.

Ya da hiç kimse Hüseyin Turan’ın “Sen Şehirli Ben Köylüyüm” parçasını dillendiremeyecek.

Çünkü bu şehirde şehirli-köylü ayrımı sona eriyor.

İlk yapılacak olan yerel seçimler sonrasında köylülük sona eriyor.

Gözümüz aydın.