Şimdi tek ba­şı­na­sın…

   Başbakanlık sana layık görülmedi…
   Da­yan ortak…

***

   Son gün­ler­de “Hemşerimiz Gül’ün esemesi hiç okunmuyor, sesini kestiler” Ne mesaj geliyor ne haber ondan, söyle de bilelim bıktın mı bizden…
   Bilelim ortak…

***

   Çileli doğmamışın ezelden ama yalnız kaldın şimdi alışmalısın…

   Köşkten gittiğin günden beri gözlerin doluyor…

   Biliyoruz ortak…
   O İçerisinde mutlulukla yaşadığın köşk yok artık… O üzerinde keyifle yürüdüğün kır­mı­zı halı da yok artık…
   Şimdi toprağa basacaksın ortak…

***

   İs­ter­sen asfalta bas…
   O gör­dü­ğün, yaşadığın şaşalı güç, as­la se­nin yanından bir daha geçmeyecek…

   Artık bir anlamı yok…
   Sen sana emanetsin ortak...

***

   Hani çok­tu bu mem­le­ke­tte sizi seven…
   Her geldiğinde peşinden koşanlar, şimdi gör­mez­lik­ten gel­me­le­ri ne? Sizi saf dışı bırakanın, peşinden hiçbir şey olmamış gibi koşmaları ne?
   Anlamsızlık do­lu ses­siz­lik­le­ri…
   Orta yerde sahipsiz bırakmaları…

   Beylerde sessizlik, beylerde suskunluk…
   Buna ne demeli ortak…

***
   Kaldın gurbetin sokaklarında yalnız başına… Size sahip çıkılmaması sevdiklerinizi derinden üzmek demek…
            ***

   “Gözlerin doluyor aklına düştükçe... Kar­de­şi­m, diyenden yediğin son zılgıttan dolayı…
   O yüzden en ya­kın arkadaşından bile kaçar olmuşsun… Şimdi tepelerde bir yerde tutunup yaşamaya çalışıyorsun…

   Şekil bu ortak…
   Cumhurbaşkanlığın…
   Köşkün…
   Fosforlu makam arabaların...
   Peşinden koşan onca insan…
   Hepsi alındı elinden…
   Siz öyle sessiz oturun ortak…

***

   Şimdi yalnız…
   Ve tek ba­şı­na­sın…
   Dün arkadan koşan beyler…

   Bugün ortalarda yoklar…

   Da­yan hemşerim…

   Dayan ortak…