Bu dava Başbuğ’dan emanet Devlet Bey!
Kırk yedi yıldır millet düştü ardına
Siz sağ olun, öldü bu millet Devlet Bey!
Kırk yedi senedir hep muhalefet olunca
Her seçimde nedense hep geride kalınca
Dün kurulan partiler iktidara gelince
Bıkkınlık geldi bize, Devlet Bey!
Yaşım kırk yedi, usandım ben peşinden koşmaktan
Saç ağardı, baş ağrıdı, diş ayrıldı damaktan
Eğer uykunu aldın ise kalk artık hamaktan!
Oğlum da iktidara kalmasın hasret, Devlet Bey!
İktidara gelmek için göstermedin hiç çaba
Muhalefete aba altından gösterdin sopa!
Oluyor göz göre göre, yazık, bu millet heba!
Canımız da burnumuza geldi, Devlet Bey!
Genel merkez sanki çiftlik, sen hep bol bol harca
Umutlarımız sönüyor çabala da çabala…
Sayenizde Türk milleti yıllarca hep umutla
Bekledi de bekledi hep, Devlet Bey!
Nedense hiç vekil olamıyor bizim Mazhar?
Seçilmiş vekillerin çoğu hep surat asar…
Muhalifler itekler, Genel Merkez’se kızar…
Oylar,AK Parti’ye gidiyor, Devlet Bey!
Kabahat sizde mi, yoksa bizde mi?
Kış geldi; suç baharda mı, yazda mı?
İktidar isteği sözde mi, özde mi?
Söyle de bilelim, Devlet Bey!
Devletin başına devlet geçecekti, hani?
Bu bizim millet gerçekten de sıkıldı yani!
Bırakıp da bir gitsen kim olur sana mâni?
Yoksa demir mi attın ilelebet Devlet Bey?
Karakoç’um, bu milletin umudunu kesme, gel!
Dava için yollara düşenler, yağsın, olsun sel
İktidara koşan bu bozkurtlar sanma ki el!
Bozkurtların kaderi mi muhalefet, Devlet Bey!
