Türkiye de bir el, dinimizi, gelenek ve göreneklerimizi, örf ve adetlerimizi bir yok ediyor. Kimse de buna dur demiyor. Acı ama gerçek.
Emmi, Teyze, çocukları kuzen oldu, dede, nene büyükbaba, anne anne oldu. Türkçemiz can çekişiyor kimliğimizi kaybettik. Bende soruyorum acaba biz Türk ‘müyüz ?.. Müslüman mıyız ? bu hale nasıl geldik..
Konu derin: Sokaktaki yabancı kelime tabelalara bakmıyorum. Bakarsam biz özgür, hakkeden kurtulmuş bir ülke miyiz? sorusu karşıma çıkıyor.
Kahramanmaraş’ın Düşman İşgalinden Kurtuluşu 6 Şubat da başlar.
Sokak başları ve Mahallelerde şirinli şorla pişirilir. Mahalle sakinleri hep beraber yer çeteler mahalle mahalle gezerdi. Halkın coşkusunu, bir mahalleden diğerine taşırdı.
Kahramanmaraş Belediyesi çetelere yemek fişi veridi. Çeteler lokantalarda bu fişle yemek yer, esnafa bir hareket gelirdi. 12 Şubat Çete Bayramı ekonomisi oluşrudu.
Kahramanmaraş’ta bir 12 Şubat ekonomisi vardı. Çete Bayramı ile köyden gelen vatandaş alış veriş yapar, çarşı Pazar kaynar herkes nasibine düşeni alırdı..
Bakkalı, Fırıncısı, Kasabı, manifaturacısı, hamamcısı, kısaca tüm esnaf çete bayramında ekonomik olarak da bayram yapardı.. Bayramı halk kutlardı..
Son 20 yıldan beri: o yasak, bu yasak, konuşmak yasak, söylemek yasak diye diye bu konktaya getirdi.. Şarkılı, Türkülü, dijital 12 şubat!..
Sabah ezanı balkonları, kaldırımları dolduran yüzbinlerden iki kişi bile göremedim..
Allah’tan kaleden iki top atıldı da onun sesini duyduk..
Şöyle bakıyorum: Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyemiz, elektronik cihazları, yani dijitale verdiği parayı lokantalarda çetelere yemek parası olarak verse yarısı bile yeteceğini düşünüyorum. Şehre bir hareket gelecektir.
İl ve ilçelerde konser vereceğine onun parası ile : Çete elbisesi ve çetelere yemek verse 12 Şubat Kurtuluş veya Çete Bayramı , halkın bayramı olacaktır..
1978 yıllarda gazetecilik görevine başladığımda ki Çete Bayramını gözümün önüne getiriyorum bir de bugünkünü getiriyorum hiçbir alakası yok.
Dijital bir 12 şubat kurtuluş törenleri, ruhunu kaybetmiş bir çete bayramı.
Çok değil , belki 3-5 yıl sonra sosyal medya da bir mesajla 12 Şubat Kurtuluş Bayramı törenlerini yapar bitiriz.
Bir çok mahallenin çete takımı çıkaramadığını görüyorum.
Birinci sebebi : yozlaşan nesil, ruhunu kaybeden çete bayramı, teşviklerin ortadan kalmasıdır. Çete Elbisesi olmamasıdır..
Kış günü inşaat ve tarlada çalışamayan mahalle sakinleri: Çete olalım bari öğle ve akşam yemeğini lokanta da yeriz ! diyerek çete olur ortaya çıkardı..
Kimi beşli martini kuşanır, kimi dolma tüfeğini alır, kazması, küreği, kılıç kalkanı, kaması ile ortaya çıkan çete takımları renkli görüntü verirdi..
Ya bugün var mı ?
Törenler gitmeyi canım istemiyor, onları görünce isyan ediyorum..
Bu milletin kaderi ile oynayan el, önce çocuklarımızdan Müslüman ve Türk ismini sildirdi.. öyle ya : Ramazan, Şaban, Bayram’ı film yaptık gülerken dinimizi kaybettik..
Ökkeş, Ali , Bekir, Mustafa , Cuma, Muhammed , gerici ismi dedik.. Ayşe , Zeynep, Fatma, Rukiye, Emine modası geçen isim dedik, çocuklarımıza koyduğumuz isimlerle Türk’müyüz, Müslüman mıyız ? ne olduğumuz belli olmayan bir toplum haline geldik.. Böyle olunca bugün Çete Bayramı Ruhunu aramak beyhude olarak görüyorum.. ama yazmadan da edemiyorum..
Dijital dünyada : Ruhsuz Çete Bayramı ve anlamı olmayan törenle neyi kutluyoruz, bizim atalarımız şarkı , türkülerle , konserlerle 12 Şubat töreni kutlamamıştı.. 22 gün 22 gece konser mi vererek bu şehri kurtardık ?
Bugün önce : ekonomik savaşı kazanmak , sonra ise Müslüman ve Türk kimliğini yeniden kazanmamız gerekiyor, bunun için de hükümet yapsın dememiz yanlış olur, iş yeri tabelalarından başlayarak çocuklarımıza doğru isim koyarak işe başlamamız gerekiyor..
Dijital 12 Şubat Kurtuluş töreni, Ruhsuz Çete Bayramından sizlere selam olsun..
Anlayan anlamıştır.. bizden söylemesi..
Uzun söze ne gerek var ! halimiz ortada dostlar. İyi günler
