Bir arkadaşımız Umre ziyaretine gidecek.. Parasını yatırdı, uçak bileti alındı..otel de yeri ayrıldı ücreti ödendi.. gitme günü geldi. Hatta gitme saati geldi.. Adana’dan Cidde’ye gitmek üzere yola çıktılar..
Var mı ötesi : var var var
Adana hava alanında: işlemler yapılıyor, çantalar bagaja veriliyor.. yolculuk tamam mı ? .. son an son saniyeler.. olur mu demeyin oluyor !..
Hanımın ölüyor: yetiş diye bir telefon geliyor !..
Hava alanından Hastaneye koşuyor.. kendisi gidemiyor ama çantaları kutsal topraklara gidiyor.. hanımı bir hafta hastanede yattıktan sonra iyileşti..
5 yıl oldu daha yaşıyor.. ama ona Umre’ye gitmek nasip olmadı..
Oysa : İnşallah demek gerekirdi.. Allah diledi ise olur demek gerekirdi..
Hac için Cidde’ye varıp da : İsim benzerliğinden hac yapamadan , geri gelenleri de gördük..
İnşallah demek gerekir.. Maşallah demek gerekir..
Yaşanmış bir olay:
Bir yanda akşam yemeği hazırlanıyor.. bir yanda karı koca sohbeti devam ediyor..
Ökkeş emmi hanımına : Yarın, Yağmur yağarsa köten çekerim, Güneş olursa tarlayı sürerim..
Hanımı da : İnşallah de bey diyor..
Ökkeş emmi: İnşallahı var mı ? yapacak başka bir işimiz yok ! diyor..
Hanımı: İnşallah de bey diyor..
Sohbet böyle devam ederken: kapı çalıyor, jandarmalar Ökkeş emmiyi bir suçtan dolayı alıp götürüyorlar..
Üç gün sonra suçsuz olduğu anlaşılan Ökkeş emmi Salı veriliyor..
Hazırlanan akşam yemeğini bile yiyemeden karakola götürülen Ökkeş emmi üzgün bir şekilde evine geliyor..
Kapıyı vurur.. içerden hanımı: kim oooo der..
Ökkeş emmi: İnşallah hanım benim, kapıyı açarsan , inşallah kapıdan içeri girerim ! der..
Bir dakika değil bir saniye sonra ne olacağını bilen var mı ?..
Maşallah ve İnşallah sözünü milletimize unutturdular..
Şöyle 1970-80 dönemi gazetelerin başlıkları : İnşallah- Maşallah” Maşallah Türkiye’in en büyük şirketi !” gibi alay eden başlıklar sebebi ile halkımız bu kelimeyi unutmaya söylememeye dikkat etmeye başladı..
Bir dönem ise : İnşallah- Maşallah kelimesini Merhum Başbakan Necmettin Erbakan için dalga geçme başlığı olarak kullanıldı..
Türk filmlerinde üfürükçü hocalara kullandırdılar..
2016 yılına geldiğimiz bugün ise : bizde dahil inşallah – Maşallah demeyi unuttuk..
Bir örnek de benim yaşamından vermek istiyorum:
Cumartesi günü Mehmet Taş , Pazar günü için bizi başkonuşa davet etti..
10 Ocak Çalışan Gazeteciler günü sebebi ile kar üzerinde sucuk ekmek- davet güzel !..
Geliriz dedik !. ama İnşallah demedik..
İnşallah- Maşallah demedik ya :
Cumartesi günü gece bizim çocuk – kusma/ İsal sebebi ile duramaz oldu.. KSÜ Tıp Fakültesinde soluğu aldık.. Serum ilaç sabaha kadar tedavi devam etti..!
Bu arada Ak Parti eski il başkanı Ahmet Güngör beyle sohbet ettik, eşinin rahatsızlığı sebebi ile oda hastanede geceyi geçirdi.... böyle bir geceden sonra sonra eve gelip sabah yattım, uyandığımda ise saat 13 00 yani 1 olmuştu..
Başkonuş Projesi uçup gitmişti.. İnşallah demek gerekirdi.. demedik..
Başka kendime diyorum: Bir güzel olayı gördüğümüzde yada güzel bir çocuk gördüğümüzde ne olur Maşallah desek, desek de onu nazardan korusak..
Yada bir söz veriken: İnşallah, Allah izin verilse geliriz desek ne olur ?
Benim gibi :” gelirim derseniz, hastaneye gidersiniz gelemezsiniz” İnşallah gelirim demek gerekir..İnşallah demek gerekir..
Bir güzel gördüğünüzde: Maşallah demek gerekir..
Biz İnşallah- Maşallah demezsek.. bir yere gidemeyiz..
Akşam Serdar beyi ararım, yarın sabah başkonuşa giderken beni de alır beraber gideriz hesabı yapıyorduk.. oysa geceyi hastanede geçirme projemizde yoktu.. İnşallah diyemedik..
Sözün özü: Çok güzel bir olay gördüğünüzde Maşallah deyiniz.. birine söz veriken, İnşallah deyeniz yoksa yarı yolda benim gibi kalırsınız..!
İyi günler..
