O gün hava çok bulutluydu güneşi hiç görmedim…
Erken koyulduk yola, süzüldük dağların arasındaki kıvrımlı yollardan…
Uzun zamandır gitmemiştim memleketime, özlem duymuşum çok senedir…
Erkenden gazel dökmüş üzüm bağları, meyveleri toplamışlar, yaprak dökmüş ceviz ağaçları…
En sevdiğim şeydi, sonbaharda ağaçlar sarı…
Hurman suyuna karışmış daldan düşen sarı yapraklar…
Suya düşenleri alıp ellerimle…
Dallarına koyasım geldi…
***
Vefalı olmak istedim, doğduğum topraklarıma, ata yurduma…
Tıpkı Rıfat Güpgüpoğlu gibi…
Güpgüpoğlu ailesi gibi…
30 göbek geriden gelen ataları İbrahim Tennuri Hazretleri’ni onun doğduğu topraklarda anmak, anlatabilmek gibi…
Atasına vefalı olmak gibi…
“Güpgüp zade ailesine teşekkürü bir borç bilirim” diyesim gelir…
***
Aile keyifle gitti “of” demedi, puf demedi...
Onca yolu…
Tanır kasabasına ulaşıldığında, kapalı ve yağışlı hava yerini güneşli bir haya bıraktı…
Tören alanı doldu taştı, çevre köylerden gelenlerle…
Niçin bu kadar külfete katlandılar, Güpgüpzadeler ata yurtlarında yaşayan akrabalarıyla, hemşerileriyle çekinmeden el ele tutuşa bilmek için…
***
Baba Rıfat Bey, anne Filiz Hanım ve sevgili oğullar…
Hepsi duygu yüklü, ata yurdu olan Afşin İlçesine bağlı Tanır kasabasında, kucaklaştılar kendilerini karşılayanlarla…
Neden gitmişlerdi, komşu il Kahramanmaraş’ın Afşin İlçesine bağlı Tanır kasabasına…
Çünkü Ataları İbrahim Tennuri Hazretleri burada doğmuştu 1415 yılında…
Misafir geldiği Kayseri’de kalmış, devletin kendisine verdiği önemli hizmetlerde bulunmuş ve 1482 yılında vefat etmişti…
İbrahim Tennuri Hazretlerine“Vefa borcunu ödemek” için yollara düşenleri, atalarını unutmayanları selamlamak gelir…
***
Duyarlı insanlar durmuyor arkadaşım…
Her gün biraz daha yardım severliğini artırıyor halkımıza…
Öğrenci bursları, öğrenci yurtları, okullar, camiler ve ekonomiye katma değer katkıları…
Değerlerimiz…
Hiç fark etmez önemli olan bunlara sahip çıkmamız…
Önceki gün, bizzati kendim şahit oldum, Güpgüpzade Hacı Mustafa Ağa Vakfı’nın varisleri, ataları “Şeyh İbrahim Tennuri Hazretleri’ni muharrem ayı 1.Aşure günü düzenlediler…”
Güpgüpzade Vakfı Başkanı Rıfat Güpgüpoğlu ve eşi Filiz Hanım Tanır kasabası meydanındaki parkta bulunan ağacın altında hemşerileriyle buluşması anlamlı ve güzeldi…
Dostluk bıraktılar…
Vefalı…
***
Aslında o kasaba ve köyler bizim içimizdedir…
Her gün düşünürüz, rüyamıza giren derin uykularımızda...
Anlam çıkartırız…
Özlemimiz giderilsin maksat…
Doğduğun topraklardır…
Küllüğünde oyun oynadığın yurdundur…
Saf ve berrak bir yaşam…
Ortak özlemimiz, bir mutlu yaşam içindir...
***
İşte ne zaman memleket lafı edilse köyüm, baba ocağım aklıma gelir…
Bu durum birçoğumuzun ortak yanıdır…
Şimdi ise Güpgüpzadeler bana yabancı değil…
Ne zaman, nerede karşılaşırsam bundan böyle onları memleketlim, hemşerim bilirim…
Selam verip, hal hatır sormak iyi olur…
Bu güzel insanlarla dost olasım gelir…
